افسانه چند کار همزمان: تأثیر آن بر بهره وری

مقدمه

در دنیای پرشتاب امروزی، چندوظیفگی  (انجام چندکار همزمان) در هر دو حوزه شخصی و حرفه ای به یک عمل رایج تبدیل شده است. توانایی انجام چندین کار به طور همزمان اغلب به عنوان یک مهارت مطلوب در نظر گرفته می شود که اعتقاد بر این است که بهره وری و کارایی را افزایش می دهد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که چندوظیفه‌ای ممکن است آن چیزی که قبلاً فکر می‌کردیم، افزایش دهنده بهره‌وری نباشد. در واقع، تلاش برای مقابله با چندین کار به طور همزمان می تواند اثرات مضری بر تمرکز، کارایی و بهره وری کلی ما داشته باشد. در این مقاله، مفهوم چندوظیفگی را بررسی می‌کنیم و تأثیر واقعی آن را روشن می‌کنیم.

افسانه چند کار همزمان:

برخلاف تصور رایج، مغز انسان طوری طراحی نشده است که به طور موثر چندین کار را همزمان انجام دهد. در حالی که ممکن است احساس کنیم چندکاره ماهر هستیم، کاری که در واقع انجام می دهیم این است که به سرعت توجه خود را بین کارها تغییر می دهیم. این تغییر دائمی با یک هزینه شناختی همراه است که به عنوان “هزینه های تعویض” (switching costs) شناخته می شود، که به زمان و انرژی ذهنی مورد نیاز برای تمرکز مجدد از یک کار به کار دیگر اشاره دارد. این فرآیند می تواند منجر به کاهش کارایی و افزایش خطا شود.

کاهش تمرکز و کیفیت:

هنگامی که ما توجه خود را بین چندین کار تقسیم می کنیم، تمرکز خود را کم می کنیم و توانایی خود را برای درگیری کامل با هر کار واحدی محدود می کنیم. در نتیجه، کیفیت کار ما کاهش می یابد. مطالعات نشان داده اند که انجام چند کار می تواند منجر به افزایش خطا، کاهش خلاقیت و کاهش توانایی در حفظ اطلاعات شود. به جای تکمیل کارها با توجه و دقتی که شایسته آنهاست، در نهایت فقط سطح هر کار را بررسی می کنیم و کیفیت و بهره وری را به خطر می اندازیم.

کاهش بهره وری:

اگرچه چندوظیفه ای ممکن است به ما حس زودگذر بهره وری بدهد، اما واقعیت کاملا برعکس است. تحقیقات نشان می دهد که تغییر مداوم توجه بین وظایف می تواند بهره وری کلی را تا 40٪ کاهش دهد. این در درجه اول به دلیل زمان از دست رفته در هنگام تعویض (switching) کار و همچنین نیاز به تنظیم مجدد ذهنی و تمرکز مجدد بر روی هر کار جدید است. در نتیجه، تکمیل پروژه‌ها بیشتر طول می‌کشد، ضرب‌الاجل‌ها ممکن است از دست بروند، و سطح استرس می‌تواند سر به فلک بکشد.

قدرت تک وظیفه‌ای:

پذیرفتن تک‌وظیفه بودن، که به عنوان یک‌وظیفگی نیز شناخته می‌شود، می‌تواند بازی را برای بهره‌وری تغییر دهد. با اختصاص تمرکز و تمرکز کامل خود به یک کار در یک زمان، می توانیم به سطوح بالاتری از تمرکز، کارایی و کیفیت دست یابیم. هنگامی که به خود اجازه می دهیم تا به طور کامل در یک کار غوطه ور شویم، به وضعیتی از جریان دست می یابیم که به نظر می رسد زمان در حال پرواز است و بهره وری ما اوج می گیرد.

نکاتی برای افزایش تمرکز و بهره وری:

۱. وظایف را اولویت بندی کنید: با شناسایی مهم ترین کارها شروع کنید و آنها را یکی یکی انجام دهید و قبل از اینکه به کارهای بعدی بروید، به هر یک از آنها توجه لازم را بدهید.

۲. مسدود کردن زمان: بلوک های زمانی خاصی را برای کارهای مختلف اختصاص دهید و حواس پرتی را در این دوره ها حذف کنید. پنجره‌های غیر ضروری را ببندید، نوتیفیکیشن‌ها را بی‌صدا کنید و یک محیط کاری متمرکز ایجاد کنید.

۳. تمرکز حواس را تمرین کنید: ذهن خود را طوری آموزش دهید که در حال حاضر بماند و به طور کامل درگیر کار باشد. وقفه های خارجی را به حداقل برسانید و برای حفظ حالت تمرکز عمیق تلاش کنید.

۴. وظایف را به تکه های کوچکتر تقسیم کنید: پروژه های پیچیده ممکن است طاقت فرسا به نظر برسند، که منجر به وسوسه انجام چند کار می شود. در عوض، آنها را به وظایف کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید و یکی یکی با آنها مقابله کنید.

۵. از تشریفات تک وظیفه ای بپذیرید: تشریفاتی را ایجاد کنید که به شما کمک می کند تا از یک کار به کار دیگر منتقل شوید، مانند استراحت های کوتاه، حرکات کششی یا شرکت در تمرین ذهن آگاهی.

نتیجه:

ممکن است چندوظیفگی یک ابرقدرت به نظر برسد، اما حقیقت این است که اغلب مانع بهره وری، کیفیت و تمرکز می شود. با پذیرش محدودیت‌های چندوظیفه‌ای و پذیرش قدرت تک‌وظیفه، می‌توانیم پتانسیل واقعی خود را باز کنیم و به سطوح بالاتری از بهره‌وری و موفقیت دست یابیم. به یاد داشته باشید، مهم این نیست که چند کار را همزمان انجام دهیم. این در مورد این است که چگونه به طور موثر می توانیم روی یک کار در یک زمان تمرکز کنیم.

ویدئو زیر، آزمایش من بر تعویض هر کار (switching task) هست که دیدنش خالی از لطف نیست. ببینید که در همین مقیاس کوچک چه حجمی از زمان را ما داریم تنها با سوئیچ کردن بین هر کار هدر می‌دهیم.

[aparat id=”FMdsy” width=”full”]